Reizen als een miljonair.

EIN DE LIJK was het zo ver! 11juli. Rugtasjes weer om en klaar voor 6 weken Azie. Deze keer samen met lianne en romy van Hanoi (Vietnam) naar Bangkok (Thailand).
Na de lange vlucht ( ik helaas alleen in een cabine met een 8 uur lang huilende baby, en romy en lianne met roggelende chinesen achter zich) stonden we met onze beide voetjes op vietnameze grond, en ook binnen no-time bij onze taxi die we al voor af via het hostel hadden geboekt.
Nog geen twee minuten buiten en mensen staatn al "stiekem" foto's van ons te maken. Maar goed dat is niet het enige waar we aan moeten wennen. Door de temparatuur hier en de rijstijl van onze taxichauffeur brak het zweet ons uit. Rijden ze hier links of rechts ? Oh jeetje hij rijd midden op de weg! hoooeeeee kijk uit daar komt een scooter aan racen! huh wat?! met 5 mensen er op. We hadden meteen een enorme cultuur shock.

Ons hostel hier zit midden in The old Quarter van Hanoi. En gelukkig voor ons met een westerse menukaart. Na een hamburgertje de stad in. In slakken tempo en nog langzamer sloffen door de drukke straten. Elke keer als we de straat over steken diep in ademen en gewoon door sloffen. De scooters, auto's en fietsen vliegen rakelings langs je heen. Al snel kwam het plan dat we met de fietstaxi meer zouden zien en we dan en beetje wind onder de oksels konden krijgen.Wat ook betekende dat we hier voor het eerst konden afdingen. Na een uur in de taxi wisten we een beetje wat er te zien was en waren we wat wegwijs gemaakt in het gedeelte waar we verbleven. Na zo'n dag in de stad wilde we maar1 ding. ZWEMMEN. Maar helaas er was weinig zwembad te bekennen... Vragen in het hostel dan maar. En nog geen twee min later in de taxi met op een papier het adress van het hotel waar een zwembad bij zit (oh< mijn toetsenbord krijgt kuren komma"s en punten worden of verdubbelt of word dit <>) oke< verder waar we waren> het zwembad> En wat voor zwembad eentje met uitzicht op de skyline van Hanoi. Tot de zon onder ging lekker plonsen spetteren en baantjes trekken. (niet slecht hoor!) Biertje dr bij poehpoeh heerlijk! En toen kwam de jet-leg en zijn we met zn drietjes voor een uurtje in slaap gevallen.
Rustig avondje dan maar

Dag twee in Hanoi, even een planning gemaakt voor de aankomene dag(en). En even pinnen. 5.000.000 dong. Ja inderdaad we hebben 5miljoen gepint wat er keurig in briefjes van 500.000 uit de automaat komt rollen. Voor twee seconden wil je het in de lucht gooien om een rondje te dansen in je geld, maar goed laten we het maar gewoon in de portomonee stoppen.
In de taxi gesprongen naar de andere kant van de stad, daar een tempel bezocht en op straat bij een tentje onder de ventilatie een colatje drinken. Meisjes achter Lianne konden zich niet inhouden en moesten even door de lange blonde lokken van lillie.Gezellig gezeten op de iniminie plastic stoeltjes die ze hier overal midden op de stoep neer zetten. Smiddags weer terug naar Old Quarter waar we vlug een rondje hebben gedaan door een overdekte markt. (ging helaas net dicht). En toen ons klaarmaken voor een avondje nachtleven van Hanoi. Het meeste gebeurdt hier allemaal opstraat. (lees de plastic stoeltjes die overal staan) Biertjes voor een euro en iedereen speelt zo hard mogelijk hun eigen muziek. Gooi dit in de mixt met de al eerder genoemde scooters die door de straten racen en je kunt je vast wel in beelden wat voor chaos dit is. Maar wel Bere gezellig. Van bar naar kroeg en uit eindelijk aan de babbel geraakt met een australier die al zn vrienden kwijt was maar nog wel in was voor een drankje in een andere bar. Hop in de taxi maar weer. Toen we terug kwamen van ons avondje uit wilde we op straat nog even flesjes water kopen, en daar zaten 3 nederlanders bij het straat winkeltje, oke nog een biertje dan maar. Op een gegeven moment komt de eigenaar van het winkeltje aan rennen. POLICE POLICE en trekt gauw de luiken van het winkeltje naar beneden en lichten uit, in de zelfde minuut gaat alles weer aan en gaan de luiken weer open (we hebben het vermoeden dat het niet de bedoeling was dat ze nog tot zo laat open waren)
Dag 3 vroeg in de bus naar Sapa gestapt waar we een homestay gingen doen. Aan gekomen in Sapa bleek de homestay nog 10km verder op te liggen. Na wat heen en weer gebel met de homestay (of ze ons misschien konden op halen, dat feest ging helaas niet op) maar aan een taxi uitgelegd waar we heen moeten. Die weigerde ons allen te brengen omdat de weg onbegaanbaar was. De eerst volgende vraag die toen boven kwam borrelen was, waar gaan we dan heen? Taxi nummer 2 dan maar. Als we hem wat meer dan het normale tarief zouden geven dan wilde hij ons wel brengen. De hele rit was intotaal maar een 10tje, daar zouden ze in amsterdam mee weg rijden als starters tarief.
Maar goed wij in de taxi en na 5 min rijden werd het inderdaad duidelijk dat de weg vrij onbegaanbaar was. Maar dit was voor de taxichauffeur duidelijk geen reden om niet te reageren op zijn appjes. Uit eindelijk aan gekomen bij de home stay in Ta phin. Liep het hele dorp uit om even de komen kijken wat er nu toch binnen gekomen was. Veel nog in traditionele Vietnamese kleding in dit dorp dat van de rode dao.
De kamer van de homestay was niet meer dan drie matrasjes op de grond maar het uitzicht en de onwijs vriendelijke en gastvrije mensen maakte alles meer dan goed. We raakte een beetje in gesprek met een dame van de rode dao die gebrekkig engels sprak. We konden bij haar 'restaurantje' wat eten en toen moesten we er toch echt aan geloven. Eten met stokjes. Gelukkig zijn noodels goed naar binnen te slurpen dus was het probeem makkelijk opgelost. Vandaag was het de verjaardag van Romy hier hadden we gister avond al op geproost maar we hadden ook een kleine verassing in Petto. Een versierde kamer en een overnachting in een luxe hotel in Cambodja.
Dag 4
Bij de home stay zat een ontbijtje. Dit werden hele dunne pannekoekjes met (zelf geplukte) verse banaantjes en (zelf gemaakte) honing. Dit omdat de kippen geen eitjes hadden gelegd. Dan pas realiseer je je even hoe makkelijk alles thuis is. Gewoon de koelkast open trekken en in het ergste geval moet je dan nog naar de supermarkt fietsen. De mensen hier weten niet beter en zijn denk ik gelukkiger dan de gemiddelde Nederlander. Na het ontbijten kijken of we hier een trekking konden doen. Wat als je ergens een mooie wandeling kan maken dan is het wel in Sapa. De mensen van de homestay spraken geen engels dus na een telefoontje naar de leiding gevende en het door geven van de telefoon. Was het duidelijk en zouden we met ongeveer een uur opgehaalt worden door en guide. Dus spulletjes pakken zonnebrand en de veters gestrikt. Wij waren er klaar voor! Onze guide was de vrouw waar we gistere wat bij hebben gegeten en wie kent nou de omgeving beter dan een echte local. Dat ze de omgeving en de mensen kende bleek al snel wat met iedereen werd even een kort praatje gemaakt onderweg. Ook bleek al snel dat ze dit vaker dan 1 keer per dag liep want in nood tempo stoof het oude vrouwtje de berg op. Dat was wel even heftig. Gelukkig werd het snel op gemerkt dat we dit nooit 5 uur achter elkaar gingen volhouden en paste ze zich aan aan ons en vielen we echt van de ene verbasing in de andere. Wat heeft de wereld toch verdikkeme mooie plekjes! Na onze wandeling nog even bij de homestay gechillt en ons klaar gemaakt voor een gebroken nacht. We gingen weer met de bus terug naar Hanoi om vervolgens door te reizen naar Halong Bay. De nachtbus vertrok om 10 uur vertrekken uit Sapa en kwam rond 4 uur aan in Hanoi waar we gelukkig in ons vorige hostel konden wachten op de bus richting Halong Bay deze rit duurde 3uurtjes waarna we een uur op een boot gingen richting Cat ba het grootste eiland van Halong bay. Waar weer een bus voor ons klaar stond dit ons naar de andere kant van het eiland zou brengen waar we weer op een boot zouden gaan richt het eiland waar we 2 nachtjes zouden slapen. Een hele reis die soms wat chaotisch verliep. Maar sorry ik ga het nog een keer zeggen. Wat heeft de wereld toch verdikkme mooie plekjes!! En het uitzicht maakte ons even doen vergeten dat we bijna geen slaap hebben gehad.
Dag 5
S middags aangekomen op het eiland waar we verbleven in een bungalow op het strand. Na het in checken en de lunch stond er voor mij en lianne rotsklimmen op het programma. ( ja jullie lezen het goed, soof ging rotsklimmen) Dit had ik een beetje onderschat en halver wegen de klim had ik besloten dat ik het toch fijner vond om maar weer naar beneden te gaan. Toen we weer terug kwamen op ons strand had room ondertussen al vrienden gemaakt uit Australie en Peru. Hier de hele avond nog mee in zee gezwommen en genoten van een prachtige zonsondergang.
Dag 6
Ik was helemaal vergeten te vertellen. Op het eiland waren er maar twee regels die heel erg strikt werden naar geleeft. De eerste was dat je het woord mine (van mij) een verboden woord was. En het zelfde gold voor tien ( T.E.N) deed je dit wel moest je je T.E.N keer opdrukken. Dit zorgte natuurlijk voor de nodige hilariteit. Zeker omdat iedereen heel hard mee telt als je je tien keer moet opdrukken. En waar eindig je dan mee als je telt. Juist ja, tien. Waarna weer een hele horde mensen zich moest opdrukken.
Vandaag gingen we met iedereen die op het eiland verbleef op een cruise door Halong Bay. Dit in combinatie met van de kayaken en van de boot af springen de zee in. En de dag werd afgesloten met een goed feestje op het eiland.
Dag 7
Weer de hele boot,bus,boot,bus tour terug naar (voor de zoveelste keer) Hanoi. Waar we zo snel mogelijk weer weg wilde door reizen naar Hue. Helaas waren alle bussen al vol en kunnen we pas morgen. Wat dus betekend dat we nog een dag en een nacht in Hanoi hebben. Helaas was het Hostel waar we al eerder verbleven vol en slapen we nu in het Boxhotel. En je raad het waarschijnlijk al. onze kamer is ook daadwerkelijk een box. Je kunt er niet eens naar binnen stappen want het bed begint bij de deur met daar boven nog een bed. Maar meer dan prima. Nu lekker rustig aan plannen trekken voor de aankomende dagen. De overnachtingen zijn geboekt en we kunnen ons weer opladen voor een bus rit van ongeveer 13 uur.

Er staan een aantal foto's online op de facebook van lianne. Ik ga jullie op de hoogte proberen te houden!

Dikke kussss!
En ohja, maak je je maar geen zorgen, wij genieten meer dan normaal is!!!